Πέθανε η ηθοποιός Ελένη Καρπέτα – Υπήρξε παντρεμένη με τον Νίκο Ξανθόπουλο
Πέθανε η ηθοποιός Ελένη Καρπέτα, σύζυγος του Νίκου Ξανθόπουλου
Υπήρξε ιδρύτρια του Θεάτρου Στοά
Τη θλιβερή είδηση για την γνωστή ηθοποιό και σκηνοθέτιδα, Ελένη Καρπέτα, η οποία ίδρυσε το θέατρο Στοά, έκανε γνωστή ο συνάδελφος της, Ευδόκιμος Τσολακίδης μέσα από τα social media.
Η Ελένη Καρπέτα γεννήθηκε το 1937 στην Χιλιαδού Φθιώτιδας. Απόφοιτη της σχολής του Εθνικού Θεάτρου. Το 1971 ίδρυσε με τον ηθοποιό Θανάση Παπαγεωργίου το θέατρο Στοά, στου Ζωγράφου, όπου ανέβασε αρκετά έργα έως το 1974 οπότε και αποχώρησε.
Έπαιξε και σκηνοθέτησε πολλές παραστάσεις του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδας και από το 1974 έως το 1986 δίδασκε εκεί την υποκριτική τέχνη. Ζούσε μόνιμα στην Θεσσαλονίκη. Είχε παντρευτεί τον Νίκο Ξανθόπουλο με τον οποίο απέκτησε έναν γιο.
eleni karpeta pethane 1200×700 1
«Πέθανε η Ελένη Καρπέτα. Η πρώτη μου δασκάλα στην σχολή του ΚΘΒΕ» έγραψε ο Ευδόκιμος Τσολακίδης.
Τη θλιβερή είδηση του θανάτου της έκανε γνωστή ο συνάδελφος της, Ευδόκιμος Τσολακίδης μέσα από τα social media.
Πιο συγκεκριμένα, αναρτώντας μια εικόνα της αείμνηστης πια καλλιτέχνιδας ο ηθοποιός και σκηνοθέτης έγραψε χαρακτηριστικά στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram τα εξής: «Πέθανε η Ελένη Καρπέτα. Η πρώτη μου δασκάλα στην σχολή του ΚΘΒΕ. Τη θυμάμαι με πολλή αγάπη και νοσταλγία αλλά θα ήθελα να τονίσω κάτι που δεν ξέρω γιατί αλλά δεν το γράφουν ούτε το λένε στα αφιερώματα για το συγκεκριμένο θέατρο ή τέλος πάντων το περνάνε στα ψιλά γράμματα: Η Ελένη Καρπετα λοιπόν ίδρυσε το θέατρο Στοά. Αντίο δασκάλα μου».
Η δημοσιευση κοινοποιηθηκε απο το χρηστη evdokimos tsolakidis (@evdokimos_tsolakidis_official)
Για την Ελένη Καρπέτα: Μιά αθόρυβη, σημαντική εργάτρια του θεάτρου
Η ηθοποιός, σκηνοθέτρια και δασκάλα του ΚΘΒΕ που έφυγε από τη ζωή την Κυριακή (17/08) υπήρξε πρωτίστως ενεργή πολίτης και μία από τις χαρακτηριστικότερες μορφές του πολιτισμού της Θεσσαλονίκης
Όλη η μεταμοντέρνα εναλλακτικότητα της Θεσσαλονίκης, στις δεκαετίας του ’80 και ’90, περνούσε τα πρωινά της Κυριακής στο cafe «DeFacto» στην Παύλου Μελά.
Εφημερίδες, καφέδες, τσιγάρα, και αυτό που στη βόρεια Ελλάδα λέμε «μουχαμπέτι»– κάτι μεταξύ κουτσομπολιού, κοινωνικού σχολιασμού, ζύμωσης, ανταμώματος. Στα τραπεζάκια του «DeFacto» έκαναν «μουχαμπέτι» πίνοντας τον κυριακάτικο καφέ τους όσοι ανήκαν στο προοδευτικό πλήθος πόλης – από τον (επιχειρηματία τότε) Γιάννη Μπουτάρη ως τον συγγραφέα Τέλλο Φίλη και από βουλευτές (της ανανεωτικής Αριστεράς), μέχρι τον εμβληματικό τζαζίστα Σάκη Παπαδημητρίου και τον αείμνηστο Άγγελο Κλουντζό, αγαπημένο παιδί της πόλης και ιδιοκτήτη της γκαλερί «Ζεύξις», δύο δρόμους παραπάνω, στην οδό Ζεύξιδος. Στα μάτια όσων τότε ήμασταν παιδιά, και οι «μεγάλοι» μάς έπαιρναν τα πρωινά της Κυριακής στο «DeFacto», όλα είχαν τη μαγεία ενός κόσμου όπου ο πολιτισμός ήταν άρρηκτα συνδεδεμένος με την πολιτική, και αφορούσε –σχεδόν αταξικά– όποιον ενδιαφερόταν να έχει τα αυτιά και τα μάτια του ανοιχτά.
Από το πολυσυλλεκτικό πλήθος του DeFacto δεν έλειπε η σπουδαία Ελένη Καρπέτα – ηθοποιός, σκηνοθέτρια και δασκάλα του ΚΘΒΕ που υπήρξε από τις χαρακτηριστικότερες μορφές του πολιτισμού της Θεσσαλονίκης. Γεννημένη το 1937 στη Χιλιαδού Φθιώτιδας, η Ελένη Καρπέτα, που έφυγε από τη ζωή την Κυριακή (17/08) ήταν απόφοιτος της Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου και συνιδρύτρια (με τον Θανάση Παπαγεωργίου) του Θεάτρου «Στοά» στου Ζωγράφου. Βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1974, όπου ξεκίνησε και η επί σειρά ετών συνεργασία της με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος– ως ηθοποιός και σκηνοθέτρια, αλλά και ως δασκάλα της δραματικής σχολής, από το 1974 μέχρι το 1986.
«Το θέατρο και η Θεσσαλονίκη της οφείλουν πολλά»
«Η Ελένη έζησε το θέατρο και την ζωή χωρίς συμβιβασμούς, με ήθος, με σεβασμό στον άλλον, με σεμνότητα αλλά και συγκροτημένη άποψη , σταθερή με επιμονή στις θέσεις της», έγραψε η καλή της φίλη, εικαστικός Έλλη Χρυσίδου, η οποία έκανε γνωστή της είδηση του θανάτου της. «Αγωνίστρια από μικρή ,από τα χρόνια της χούντας αλλά και μετά ,σταθερή στις απόψεις της, δεν υποχώρησε ,δεν χαρίστηκε σε κανέναν και πουθενά! η Ελένη, η Καρπέτα όπως την έλεγα ήταν η Γυναίκα Καλλιτέχνης που γνώρισα όταν γύρισα από τις σπουδές μου στη Γαλλία, που με καθόρισε στην πορεία μου στον δύσκολο χώρο της τέχνης που μου δίδαξε το σημαντικότερο, να μην ξεχνάω ότι καλλιτέχνης είναι αυτός που γνωρίζει, που μαθαίνει, που έχει άποψη και θέσεις που πάνω απ΄όλα όμως στέκει και διεκδικεί αυτό που του ανήκει χωρίς συμβιβασμούς με αξιοπρέπεια και ήθος. Η Καρπέτα είναι ένα μεγάλο κομμάτι, ίσως είναι και το καλύτερο κομμάτι της ζωής μου . Δεν μου είναι εύκολο να το δεχθώ, αλλά σίγουρα η Καρπέτα θα είναι πάντα μαζί μου! Το θέατρο και η Θεσσαλονίκη της οφείλουν πολλά!».