Ποινή φυλάκισης τριών ετών με αναστολή στον Πέτρο Φιλιππίδη
Το δικαστήριο αποφάνθηκε, κρίνοντας τον Πέτρο Φιλιππίδη ομόφωνα ένοχο, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, για τις δύο απόπειρες βιασμού. Πιο συγκεκριμένα, καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας. Όμως, η αναστολή του δίνει το δικαίωμα να αφεθεί ελεύθερος, μη οδηγούμενος εκ νέου στη φυλακή.
Νωρίτερα, δικαστική πλάνη χαρακτήρισε την απόφαση του δικαστηρίου ο συνήγορος υπεράσπισης του Πέτρου Φιλιππίδη, Μιχάλης Δημητρακόπουλος αγορεύοντας για την ποινή που θα επιβληθεί στον κατηγορούμενο προαναγγέλλοντας προσφυγή στον Άρειο Πάγο που θα κρίνει την υπόθεση. Όπως είπε η κοινή γνώμη δεν έχει ιδέα για όσα έγιναν στη δικαστική αίθουσα κάνοντας άλογο για τηλεοπτικούς και διαδικτυακούς εισαγγελείς. Και αμέσως μετά απηύθυνε έκκληση να του επιβάλλουν ποινή φυλάκισης και όχι κάθειρξης, καθώς από αυτή κρίνεται η περαιτέρω ποινική του μεταχείριση. «Απευθύνω έκκληση για ποινή φυλάκισης, εκτός αν θέλετε να τον σκοτώσετε. Είναι στην κρίση σας. Παντοδύναμοι είστε. Εσάς τους λαϊκούς δικαστές δεν θα σας νοιάζει και καθόλου. Λυπάμαι που το λέω αλλά κάποιοι ένορκοι το μόνο που έκαναν ήταν να βλέπουν το κινητό τους».
Στη συνέχεια ανέπτυξε τη δική της επιχειρηματολογία η δεύτερη συνήγορος του Κική Πακιρτζίδου, οποία συντάχθηκε με τα ελάχιστα που πρότεινε ο εισαγγελέας εισηγούμενος ποινή φυλάκισης 3 ετών για την πρώτη πράξη και ποινή φυλάκισης 2 ετών για τη δεύτερη. Είχε προηγηθεί η ομόφωνη ετυμηγορία του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας με την οποία σφραγίστηκε η ενοχή του ηθοποιού για δύο υποθέσεις απόπειρας βιασμούς, όπως και πρωτοδίκως ενώ ομόφωνα “όχι” είπε το δικαστήριο στην αναγνώριση ελαφρυντικών.
Οι δικαστές παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση έκρινε ότι δεν πρέπει να αναγνωριστεί κανένα από τα δύο ελαφρυντικά του σύννομου βίου και της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη που είχε ζητήσει νωρίτερα η υπεράσπιση. Κανένας από τους τακτικούς δικαστές και ενόρκους δεν πείστηκε ότι ο κατηγορούμενος δεν διέπραξε τις αξιόποινες πράξεις που του αποδίδονται όπως ο ίδιος ισχυρίστηκε στην απολογία του. Και έτσι παρά την αντίθετη εισαγγελική πρόταση οδηγήθηκαν σε καταδικαστική κρίση.
Τα συναισθήματα μετά την απαγγελία της ετυμηγορίας ήταν αντιφατικά, όπως συνήθως συμβαίνει στις ποινικές δίκες. Ένα βουβό κλάμα ακούστηκε από τη μια πλευρά της αίθουσας που κάθονται οι καταγγέλλουσες και ηθοποιοί που σήκωσαν το βάρος σε όλη αυτή τη διαδρομή χωρίς να λείψουν οι εντάσεις και οι επιθέσεις σε βάρος τους.
Απόλυτη σιωπή από την αλλαγή πλευρά που κάθονται η σύζυγος του κατηγορούμενου και πρόσωπα που εξετάστηκαν ως μάρτυρες υπεράσπισης του. Ο ίδιος έδειχνε ανέκφραστος στο άκουσμα της ενοχής του περιμένοντας οποία να πληροφορηθεί στο επόμενο στάδιο την ποινή και την ποινική του μεταχείριση.
Η διαδικασία συνεχίζεται με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης του που δίνουν τη μάχη για την αναγνώριση των ελαφρυντικών με πρώτο του πρότερου σύννομου βίου. Εντός της ημέρας οι δικαστές και οι ένορκοι πρώτα θα αποφασίσουν για την αναγνώριση ή μη των ελαφρυντικών στον κατηγορούμενο και ακολούθως θα αποφασίσουν για την ποινή που θα του επιβάλλουν.
Δικαιωμένη και ανακουφισμένη δήλωσε η μία από τις δύο καταγγέλλουσες μετά την απόφαση του δικαστηρίου για τον ηθοποιό Πέτρο Φιλιππίδη. Μόλις είχε πέσει η αυλαία μιας διαδικασίας με τη δικαιοσύνη όπως είπαν οι συνήγοροι υποστήριξης της κατηγορίας να στέλνει ηχηρό μήνυμα ότι οποιαδήποτε μορφή κατάχρησης εξουσίας που εμπεριέχει έμφυλη βία δεν είναι ανεκτή. Και αυτό το μήνυμα δεν έχει να κάνει με το πότε αποφασίζουν να μιλήσουν οι καταγγέλλουσες.
«Η δικαιοσύνη έκρινε με μια ηχηρή ομόφωνη καταδικαστική απόφαση τον κατηγορούμενο. Είναι μια σημαντική απόφαση. Ηχηρό μήνυμα της δικαιοσύνης που αναγνώρισε η δικαιοσύνη ότι οποιαδήποτε μορφή κατάχρησης εξουσίας με την έμφυλη βία δεν είναι ανεκτή. Έσπασε τη σιωπή. Ούτε ο χρόνος υπολογίζεται αλλά ο χρόνος που ο καθένας αποφασίζει να μιλήσει» είπε μεταξύ άλλων ο Ανδρέας Βαγγόπουλος δικηγόρος υποστήριξης της κατηγορίας.
«Φτάσαμε στο τέλος μιας ιδιαίτερης υπόθεσης. Ηχηρά τα μηνύματα μηνύματα από τη δικαιοσύνη .Οι γυναίκες που ήρθαν εδώ ζητούσαν δικαίωση και ζητούσαν να μην γίνει ο κατηγορούμενος παράδειγμα προς αποφυγήν, αλλά η δικαιοσύνη παράδειγμα προς μίμηση» πρόσθεσε από την πλευρά του ο Αλέξανδρος Μίντζιας.