«Εφόσον είναι μεταστατικός, είναι δεδομένο ότι…»: Όσα δήλωνε στην τελευταία της εμφάνιση η Μαρία Αριστοτέλους
Ένας αποχαιρετισμός με δύναμη και αξιοπρέπεια
Ο θάνατος της Μαρίας Αριστοτέλους, σε ηλικία μόλις 34 ετών, βύθισε σε θλίψη τον αθλητικό κόσμο και όχι μόνο. Η Κύπρια πρωταθλήτρια του επί κοντώ, η οποία έδωσε μια γενναία μάχη με τον καρκίνο, άφησε πίσω της ένα ισχυρό μήνυμα ζωής και αισιοδοξίας, μέσα από τις δηλώσεις της λίγους μήνες πριν φύγει από τη ζωή. Σε μια από τις τελευταίες τηλεοπτικές της εμφανίσεις, στην εκπομπή «Με αγάπη Χριστιάνα», η Μαρία Αριστοτέλους είχε μιλήσει με σπάνια ειλικρίνεια για το ραβδομυοσάρκωμα, μια ιδιαίτερα σπάνια μορφή καρκίνου που εμφανίζεται συνήθως σε παιδιά.
Αντιμετωπίζοντας τη διάγνωση με εξαιρετική αξιοπρέπεια, είχε τονίσει: «Είναι η πραγματικότητα. Στη ζωή μας πρέπει να αποδεχόμαστε αυτά που μας έρχονται, να τα χειριζόμαστε με αξιοπρέπεια. Στην πορεία του καθενός υπάρχουν πράγματα που μπορούμε να ελέγξουμε και να προβλέψουμε αλλά και κάποια άλλα που πρέπει να τα αποδεχθούμε και να προχωρήσουμε, ώστε να έχουμε μια ζωή που τη θέλουμε». Η ίδια είχε παραδεχτεί πως αρχικά είχε αρνηθεί την ψυχολογική υποστήριξη, αλλά σύντομα είχε κατανοήσει την αναγκαιότητά της, τονίζοντας πως καμία βοήθεια δεν θα έπρεπε να θεωρείται δεδομένη.
Το μήνυμα στα social media και η αλλαγή της ζωής της
Η πρωταθλήτρια είχε μιλήσει με την ίδια ειλικρίνεια και για τη δημόσια προβολή της μάχης της μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. «Όταν είχα κάνει την πρώτη ανάρτηση στο Instagram για τη διάγνωσή μου, δεν περίμενα αυτό που θα γινόταν. Αφού μπορεί να βοηθηθεί κόσμος μέσα από εμένα, είναι πάρα πολύ καλό. Από κει και πέρα δεν είναι αυτοσκοπός. Τα social media και τα media γενικά είναι ένας τρόπος για να δει κανείς την πραγματικότητα, να μάθει σωστές πληροφορίες και ότι μία τέτοια διάγνωση ενός μεταστατικού καρκίνου δεν είναι το τέλος του κόσμου», είχε πει.
Η Μαρία Αριστοτέλους είχε αναφέρει επίσης ότι η μεγαλύτερη δυσκολία δεν ήταν για την ίδια, αλλά για τους κοντινούς της ανθρώπους, που ένιωθαν ανήμποροι να τη βοηθήσουν. Είχε περιγράψει πως η ζωή της άλλαξε ριζικά, καθώς από μια καθημερινότητα γεμάτη ένταση και αθλητισμό, βρέθηκε ξαφνικά αδρανής. «Εφόσον είναι μεταστατικός ο καρκίνος, είναι δεδομένο ότι σε κάποια στιγμή θα έρθει μια μετάσταση. Δεν σκέφτηκα από την πρώτη στιγμή που διαγνώστηκα το “για πόσο”. Βέβαια δεν είχα την πολυτέλεια να το σκεφτώ, δεν υπήρχε άλλη περίπτωση σαν τη δική μου στον κόσμο, δεν υπήρχαν δεδομένα για να συγκρίνω. Σ’ εμένα λειτούργησε θετικά αυτό.»
«Έπρεπε να το διαχειριστώ με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Αλλά στην τελική δεν ήταν ο καρκίνος, ούτε η ασθένεια, αλλά το ευ ζην: Το τι κάνεις όλη μέρα και πώς αλλάζει η ζωή σου…», είχε δηλώσει, δίνοντας ένα συγκλονιστικό μάθημα ζωής και αποδεικνύοντας ότι το κουράγιο και η αποδοχή μπορούν να μετατρέψουν ακόμα και την πιο δύσκολη πραγματικότητα σε ένα μήνυμα ελπίδας.