Συγκινητικός Κώστας Παπανικολάου: Απασχόλησε μικρά παιδιά για να μη δουν τη μαμά τους που τραυματίστηκε σε τροχαίο
Το βράδυ της Παρασκευής, 19 Σεπτεμβρίου, έπειτα από τον αγώνα Ολυμπιακός – Αρμάνι Μιλάνο στο πάρκινγκ του κλειστού γηπέδου της Νέας Αλικαρνασσού στο Ηράκλειο, συνέβη κάτι που, πέρα από το άθλημα κι από τη λάμψη των προβολέων, αποκάλυψε την απλή αλλά τόσο ισχυρή δύναμη της ανθρώπινης καλοσύνης.
Ο Κώστας Παπανικολάου, μαζί με την ομάδα του και τους προπονητές, βρισκόταν στο πάρκινγκ του γηπέδου της Νέας Αλικαρνασσού και έδιναν αυτόγραφα στους φίλους της ομάδας. ‘Όλα έδειχναν ότι η βραδιά θα κυλούσε όπως κάθε άλλη μετά από αγώνα, όταν μια γυναίκα, μητέρα με δύο μικρά παιδιά, παρασύρθηκε από αυτοκίνητο.
Αμέσως, η ιατρική ομάδα έσπευσε να παράσχει πρώτες βοήθειες, και ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ την παρέλαβε. Όμως ο Παπανικολάου είδε πίσω απ’ τη σκηνή τα παιδιά της τραυματισμένης, ηλικίας περίπου 6 ετών, όπως αναφέρεται, τα οποία είχαν δει τη μητέρα τους να παρασύρεται.
Αντί να μείνει παθητικός θεατής, ο Παπανικολάου κατευθύνθηκε προς τα παιδιά. Τους έκανε παρέα για περισσότερα από 15 λεπτά. Τους μιλούσε, έκανε ερωτήσεις για το μπάσκετ, ποια ομάδα τους αρέσει, ποιοι παίκτες τους εντυπωσιάζουν.
Ένα από τα συγκινητικά στοιχεία είναι ότι όταν τον ρώτησαν ποιος είναι ο αγαπημένος τους παίκτης, τα παιδιά απάντησαν ότι αυτός είναι ο ίδιος ο Παπανικολάου, ότι υποστηρίζουν τον Ολυμπιακό και ότι για αυτούς εκείνος είναι πρότυπο.
Παρά το ότι τα παιδιά ήξεραν ήδη για τον τραυματισμό της μητέρας τους, σύμφωνα με μαρτυρίες, ο ίδιος φρόντισε να τους δώσει ασφάλεια λέγοντας τους ότι «όλα θα πάνε καλά».
Αυτό που είναι ιδιαίτερα σημαντικό δεν είναι μόνο η διάρκεια της πράξης, τα δεκάλεπτα σε τέτοιες στιγμές έχουν άλλη σημασία, αλλά ο τρόπος: η ευγένεια με την οποία αντιμετώπισε τα παιδιά, η απλότητα του διαλόγου, που δεν προσπαθούσε να αγνοήσει την πραγματικότητα, αλλά να την μαλακώσει όσο γίνεται, να της δώσει τέτοια μορφή ώστε τα παιδιά να μπορέσουν να τη διαχειριστούν.
Δεν ήταν μια επίσημη ενέργεια, δεν υπήρχαν κάμερες, δεν ήταν “εικόνα για τα ΜΜΕ”. Ήταν μια αυθόρμητη κίνηση. Και γι’ αυτό μοιάζει τόσο ανθρώπινη: γιατί δείχνει ότι σε μια στιγμή όπου πολλοί μπορεί να γυρίσουν το βλέμμα, εκείνος επέλεξε να σταθεί κοντά, να μην αφήσει τα παιδιά μόνα με το φόβο και την αβεβαιότητα.